Pułapka, Lilja Sigurdardottir - recenzja przedpremierowa

Największym plusem tej książki w moim odczuciu jest kreacja głównej bohaterki Sonji, do której, przyznam, początkowo podchodziłam z dużą rezerwą.

Fot. Łucja Gajewska, moja córcia, 7 lat

Sonja prowadziła szczęśliwe życie jako żona i matka. Jednak kiedy wdała się w gorący romans z kobietą, mąż Adam zażądał od niej rozwodu i przejął opiekę nad ich synem Tomasem. Zrozpaczona kobieta potrzebuje pieniędzy, by udowodnić przed sądem, że jest w stanie zająć się dzieckiem. Gdy dostaje propozycję przemytu kokainy za pokaźną sumę gotówki, nie waha się ani przez chwilę. Okazuje się, że zdesperowana matka doskonale sprawdza się w roli przemytniczki i przyjmuje kolejne zlecenia. Nie wie jednak, że ktoś bacznie obserwuje każdy jej ruch. Sonja szybko się przekona, że z przestępczego świata nie ma powrotu. Wpada w pułapkę. Opis za wydawnictwem.

Bardzo nie lubię naiwności u głównych bohaterów, dlatego opis i pierwsze strony, z których wynikało, że Sonja myślała, że zrobi to tylko raz, a więc przemyci narkotyki, zgarnie kasę i będzie mogła przestać, wywołały u mnie przewrócenie oczami połączone z teatralnym westchnieniem. Seriously? Ja rozumiem, że miała ciężką sytuację materialną, że determinacja, że tęsknota za synem itp. ale na pierwszy rzut oka wyglądało to zbyt pięknie. O czym zresztą Sonja przekonała się bardzo szybko.

Szczęśliwie dalej autorka pokazała, że mimo tej pochopnej decyzji Sonja jest inteligenta, pomysłowa i niezwykle odważna, szczególnie tym ostatnim mi imponowała. W ogóle Lilja Sigurdardottir lubi aurę tajemniczości. Historię Sonji poznajemy powoli, w urywkach wspomnień. Im dalej w książkę tym więcej tajemnic jest odkrywanych, tym więcej faktów z przeszłości poznajemy. Aż w końcu dowiadujemy się w jakich okolicznościach Sonja wpadła w tytułową pułapkę.

Fot. Łucja Gajewska, moja córcia, 7 lat

Nie dziwi mnie, że tę książkę wydało właśnie Wydawnictwo Kobiece. Bo to książka o prawdziwej kobiecie. Silnej i niezależnej, która sama potrafi o siebie zadbać, ale też pełnej wrażliwości. W życiu prywatnym jej się nie poszczęściło. Najpierw nieudany związek z mężem, a i romans z kobietą, Aglą, jej wielką miłością, trudno nazwać szczęśliwym. Głównie dlatego, że był powodem rozpadu małżeństwa. Do tego dochodzi rozłąka z dzieckiem. Sceny płaczącego z tęsknoty za mamą syna chwytają za serce.

Zgrzytał mi tu wątek Agli i jej zaangażowania w finansowy kryzys Islandii, który nie do końca wnosił coś do fabuły, choć momentami był przedstawiany jako jej druga oś. Były sceny z przesłuchań, jej rozmyślania na ten temat - możliwe że miało to pomóc w przedstawieniu Agli w odbiorze, by pomóc czytelnikowi wczuć się w jej sytuacje, ale to mogła być każdy inny życiowy problem, tak poważny temat kryzys finansowy kraju, który miała miejsce w rzeczywistości i o którym mówił cały świat, zasługiwał na coś więcej.

Brakowało mi także klimatu Islandii, tajemniczego, mrocznego, nieprzeniknionego. Tymczasem poza kilkoma opisami warunków atmosferycznych, Islandia wydałA mi się tu nieobecna - mimo ciągłych wizyt na lotniku w Rejkjawiku i mowy o wspomnianym kryzysie.

Niemniej książkę czytało się całkiem przyjemnie, fabuła była wciągająca, a akcja wartka. Mogę więc z czystym sumieniem polecić. Dobra rozrywka, do przeczytania w weekend, lub ciepłe popołudnia zbliżającej się jesieni.